Bu strateji belgesi ile kısaca şu söyleniyor; “Bugüne kadar enerji verimliliği kapsamında yürütülegelmiş faaliyetlerin değerlendirilmesi sonucunda çıkarılan dersler, çeşitli uygulama noktalarında karşılaşılan güçlükler ve enerji sektöründeki küresel eğilimler ışığında, Türkiye’nin enerji verimliliği alanındaki yol haritasının stratejik ve dinamik bir bakış açısıyla hazırlanması kaçınılmaz hale gelmiştir.”

Enerji Verimliliği Strateji Belgesi 2012-2023, tüm sektörleri ve özellikle de lojistik ve ulaştırma sektörünü çok yakından ilgilendirmektedir. Biliyoruz ki; çevrenin korunması günümüz ve gelecek nesillerin yaşam kalitesi için temel şarttır. Bu nedenle ekonomik büyüme için karbon kaynakları yerine yenilenebilir kaynakların kullanılması teşvik edilerek, “taşımacılık sektörü yenilenerek”, enerji verimliliği sağlanacaktır. Çünkü enerji kullanımı aynı zamanda çevre kirliliğinin kaynaklarından birisidir. Sürdürülebilir kalkınma, petrolün daha az ve akıllıca kullanılması anlamına gelmektedir. Zaten bugünün dünyasının en önemli konusu da dünyanın ve üzerinde bulunanların geleceği ile ilgili yaşamsal (çevre ve ses kirliliği, dünyanın ısınması, trafik yoğunluğu, iklim değişikliği bazı canlıların nesillerinin yok olması vb.) kaygılardır. Bu nedenlerden ötürü dünyanın “Yeşil, modern ve küresel ulaştırma sektörüne” yaklaşımı, ekonomik gerekçelerin dışında, insanlığın ve doğanın geleceğine olan bu endişelerinden kaynaklanıyor. Son çeyrek yüzyılda ulaştırma 

sektöründeki gelişmeler, doğa ve insan yaşamındaki korkutucu olaylar ve yaşananlar, tüm dünyayı zor bir karar aşamasına getirdi ve “ekonomik gereklilikler mi? İnsan ve doğa mı?” tercihi ile karşı karşıya kalındı. Tıpkı 150 yıl önce Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşananlar gibi. Herkesin de bildiği gibi topraklarının büyük bölümü zaten ellerinden alınmış olan Kızılderililerin reisi Seattle, kabilesini başka topraklara yerleştirmek isteyen ABD Başkanı’na hitaben yazdığı mektubunda belirttikleri,150 yıl sonra bile hala geçerliliğini koruyor. Mektupta şunlar belirtiliyordu;

“Beyaz adam annesi olan toprağa ve kardeşi olan gökyüzüne, alıp satılacak, işlenecek, yağmalanacak bir şey gözüyle bakar. Hava önemlidir bizim için. Ağaçlar, hayvanlar ve insanlar aynı havayı koklar. Beyaz adam için bunun da önemi yoktur. Ancak size bu toprakları satacak olursak, havanın temizliğine önem vermeyi de öğrenmeniz gerekir. Toprak satmamız için yaptığınız öneriyi inceleyeceğiz. Eğer önerinizi kabul edecek olursak, bizim de bir koşulumuz var: Beyaz adam bu topraklar üzerinde yaşayan bütün canlılara saygı göstersin.”

Seattle’nin mektubu şöyle bitiyor;

“….Toprağımızı alma önerinizi düşüneceğiz. Kabul edersek, bu belki de bize vaat ettiğiniz bölge için olacaktır. Orada belki de kalan günlerimizi gönlümüzce yaşayabiliriz. Bu dünyada, son Kızılderili de yok olduğu zaman, yalnız çayırlar üzerinde bulut gibi hareket eden bir anı kalacaktır. Bu kıyılar, bu ormanlar halkımın ruhunu koruyacaktır. Çünkü onlar bu dünyayı yeni doğan bir çocuk anasının yürek atışını nasıl severse, öyle severler. Öyle ise, toprağımızı alırsanız, onu bizim sevdiğimiz gibi seviniz. Onunla bizim ilgilendiğimiz gibi ilgileniniz. Anılarını da aynen saklayınız. Onu çocuklarınız için bütün gücünüzle, bütün aklınızla ve bütün kalbinizle koruyunuz ve seviniz. Tanrının hepimizi sevdiği gibi. Bildiğimiz bir şey var, Tanrımız aynı Tanrı ve bu dünya onun için değerli. Beyaz adam bile bu ortak kaderden ayrı tutulamaz.”

Ulaştırma sektöründeki temel amaç, ülke ekonomisinin ve sosyal hayatın gereksinimlerine uygun, taşıma türleri arasında dengenin sağlandığı, çağdaş teknoloji ve uluslararası kurallarla uyumlu, çevreye duyarlı, ekonomik ve güvenli taşımacılığın yapıldığı bir ulaştırma altyapısının zamanında oluşturulmasıdır. Türkiye “Yeşil, modern ve küresel demiryolu çağı” trenini kaçırmamalıdır.

“Demiryolu geleceğimizdir…”